Ο Νικόλαος Γιαννουκάκης γεννήθηκε στην πόλη του Μόντρεαλ, στον Καναδά το 1969. Σπούδασε στο πρόγραμμα φυσικών επιστημών στο πανεπιστημιακό κολλέγιο Vanier (1986-1988). Αναμεταξύ το 1988 και το 1991, έργαστηκε ως φοιτητής ερευνητής στο Πανεπιστήμιο McGill (στα εργαστήρια των ονομαστών καθηγητών Δρ. Annette Herscovics, John Bergeron, και Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου). Το 1991 απέκτησε πτυχίο Bachelor of Science στο τμήμα Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο McGill (Μόντρεαλ, Καναδά), και το 1997 απέκτησε διδακτορικό στο ίδιο πανεπιστήμιο στο τμήμα της Ανατομίας και Κυταρρικής Βιολογίας. Το θέμα της διδακτορικής του έρευνας ήταν “The genetic and epigenetic regulation of insulin-like growth factor II gene expression in humans“ υπο την επίβλεψη του ονομαστού, και παγκοσμίως διακεκριμένου Έλληνα ενδοκρινολόγου, παιδίατρου και γενετιστή Δρ. Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου μαζι με την συνεπίβλεψη της επίσης ονομαστής και διακεκριμένης ενδοκρινολόγου και παιδίατρου Δρ. Cheri Deal στο τμήμα Ενδοκρινολογικής Έρευνας του Νοσοκομείου Παίδων Sainte Justine, στο Μόντρεαλ. Το 1997, μεταβαίνει στην πόλη του Πίττσμπουργκ των Η.Π.Α, με υποτροφία από το Juvenile Diabetes Research Foundation, για μεταπτυχιακές έρευνες στο θέμα της γενετικής και κυταρρικής θεραπείας για την καταστολή της ανοσίας του ζακχαροδιαβήτου του τύπου 1. Κύριοι συνεργάτες του ήταν ο διακεκριμένος ερευνητής στον τομέα της γενετικής θεραπείας Δρ. Paul Robbins, στο εργαστήριο του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι μεταπτυχιακές εργασίες μαζί με τον παγκοσμίως διακεκριμένο γενετιστή και παιδίατρο Δρ. Massimo Trucco. Την ίδια εποχή, ο Νικόλαος Γιαννούκακης είχε την τύχη να συναναστραφεί και να συνεργαστεί με τον περιώνυμο μεταμοσχευτή χειρούργο Δρ. Thomas Starzl και τον ανοσολόγο Δρ. Angus Thomson επι θεμάτων κατασταλτικών δενριτικών κυτάρρων στον τομέα της μεταμόσχευσης του ήπαρ και των νησίδων του παγκρέατος. Κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών εξέδωσε πέρα από 10 αξιόλογες μελέτες που τον πρόβαλλαν και τον έκθεσαν ως ηγετική προσωπικότητα στον τομέα της γενετικής και κυταρρικής θεραπείας για τον ζακχαροδιαβήτη του τύπου 1. Tο Μάϊο του 2000, προσλαμβάνεται επίκουρος καθηγητής στο πρόγραμμα Κυταρρικής και Μοριακής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίττσμπουργκ (Cellular & Molecular Pathology, University of Pittsburgh School of Medicine). Το 2002 προσλαμβάνεται ως επίκουρος καθηγητής και στο τμήμα της Ανοσολογίας στην ίδια Σχολή. Ανεβαίνει το ακαδημαϊκό στάδιο το 2007 σε Αναπληρωτή Καθηγητή και στα δύο τμήματα. Το 2014, μεταβαίνει σε νέα θέση, στο νεοιδρυθέν Ίδρυμα Κυταρρικής Θεραπείας του Δικτύου Υγείας Allegheny (Allegheny Health Network), στο Πίττσμπουργκ. Παρ´όλο που μένει ως Αναπληρωτής Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίττσμπουργκ, λόγω της σχέσεις του Δικτύου Υγείας Allegheny με το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, διορίζεται Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα των Βιολογικών Επιστημών (Department of Biological Sciences) του εν λόγου πανεπιστημίου). Εκτώς την ερευνητική του ενασχόληση, ο Νικόλαος Γιαννουκάκης διακρίνεται και για την διδακτική του συμβολή στα δύο πανεπιστήμια όπου διδάσκει προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Από το εργαστήριο του Δρ. Γιαννουκάκη έχουν αριστεύσει περάν των 15 φοιτητών οι οποίοι, με το διδακτορικό τους, σήμερα κοσμούν φαρμακευτικές εταιερείες, ιατρικές μονάδες, και ακαδημαϊκά κέντρα έρευνας.  Το ερευνητικό έργο του Δρ. Γιαννουκάκη βρίσκεται στις 80 και πλέον μελέτες που έχουν διαχρονικά δημοσιευτεί σε έγκριτα επισημονικά περιοδικά παγκόσμιας εμβέλειας.

Εκπρωσοπευτικά επιστημονικά άρθρα:

• Parental Genomic Imprinting of the Human IGF2 gene., Nick Giannoukakis, Cheri Deal, Jean Paquette, Cynthia G. Goodyer and Constantin Polychronakos, (1993), Nature Genetics, 4: 98-101.
• A brief glimpse over the horizon for type 1 diabetes nanotherapeutics. Yesica Garciafigueroa, Massimo Trucco, and Nick Giannoukakis (2015) Clin Immunol, 160(1): 36-45
• Clinical tolerogenic dendritic cells: exploring therapeutic impact on human autoimmune disease, Brett Phillips, Yesica Garciafigueroa, Massimo Trucco and Nick Giannoukakis (2017) Front Immunol 8:1279
• Tolerogenic dendritic cells and T-regulatory cells at the clinical trials crossroad for the treatment of autoimmune disease; emphases on type 1 diabetes therapy. Brett Phillips, Yesica Garciafigueroa, Carl Engman, Massimo Trucco, and Nick Giannoukakis (2019) Front Immunol, 10:148
• Adenoviral gene transfer of the interleukin-1 receptor antagonist protein to human islets prevents IL-1beta-induced beta-cell impairment and activation of islet  apoptosis in vitro (1999) Nick Giannoukakis, William A. Rudert, Steve C. Ghivizzani, Andrea Gambotto, Camillo Ricordi, Massimo Trucco and Paul D. Robbins. Diabetes 48: 1730-1736.
• Protection of human islets from the effects of interleukin-1beta by adenoviral gene transfer of an IkappaB repressor (2000) Nick Giannoukakis, William A. Rudert, Massimo Trucco and Paul D. Robbins Journal of Biological Chemistry  275: 36509-36513.
• Prolongation of islet allograft survival following ex vivo transduction with adenovirus encoding a soluble type 1 TNF receptor-Ig fusion decoy. Jennifer Machen, Suzanne Bertera, Yigang Chang, Rita Bottino, A N Balamurugan, Paul D. Robbins,  M Trucco and  Nick Giannoukakis   (2004) Gene Therapy 11(20):1506-14.
• Antisense oligonucleotides down-regulating costimulation confer diabetes-preventive properties to nonobese diabetic mouse dendritic cells. Machen J, Harnaha J, Lakomy R, Styche A, Trucco M, Giannoukakis N. J Immunol. 2004, 173(7):4331-4341.
• A phase I  (safety) study of autologous tolerogenic dendritic cells in type 1 diabetic patients, Nick Giannoukakis, Brett Phillips, David Finegold, Jo Harnaha and Massimo Trucco (2011), Diabetes Care. 34(9):2026-32.
• A microsphere-based vaccine prevents and can reverse new-onset autoimmune diabetes, Brett Phillips, Karen Nylander, Jo Harnaha, Jennifer Machen, Robert Lakomy, Alexis Styche, Kimberly Gillis, Larry Brown, Michael Gallo, Janet Knox, Kenneth Hogeland, Massimo Trucco, Nick Giannoukakis, (2008) Diabetes, 57: 1544-1555.
• Retinoic acid-producing, ex vivo-generated human tolerogenic dendritic cells induce the proliferation of suppressive regulatory B-lymphocytes, Valentina Di Caro, Brett Phillips, Carl Engman, Jo Harnaha, Massimo Trucco and Nick Giannoukakis (2013) Clin Exp Immunol. 174(2): 302-317
• Involvement of suppressive B-lymphocytes in the mechanism of tolerogenic dendritic cell reversal of type 1 diabetes in NOD mice, Valentina Di Caro, Brett Phillips, Carl Engman, Jo Harnaha, Massimo Trucco and Nick Giannoukakis, (2014) PLoS One, 9(1): e83575.

O Δρ. Γιαννουκάκης είναι μέτοχος σε πατέντες πάνω στις οποίες βασίστηκε η δημιουργία δυο βιοθεραπευτικών Α.Ε. στις Η.Π.Α. Ο Δρ. Γιαννουκάκης συμμετέχει ως τακτικό μέλος διαφόρων επιτροπών επιθεώρησης ερευνητικών προγραμμάτων του Εθνικού Ιδρύματος Υγείας των Η.Π.Α (National Institutes of Health), του Εθνικού Ταμείου Επιστήμης (National Science Foundation), καθώς και ειδικών φιλανθρωπικών οργανισμών που υποστηρίζουν την ιατρική έρευνα στις Η.Π.Α (π.χ. Juvenile Diabetes Research Foundation, American Diabetes Association) και αλλού (π.χ. Diabetes UK, CONICYT). Ο Δρ. Γιαννουκάκης, επίσης, είναι τακτικός επιθεωρητής σε διακεκριμένα επιστημονικά περιοδικά (π.χ. Molecular Therapy, Journal of Immunology, Diabetes, Clinical and Experimental Immunology, Frontiers in Immnulogy, Nature Nanotechnology). Η ερευνητική του δραστηριότητα έχει διαχρονικά υποστηρικτεί από το Εθνικό ´Ιδρυμα Υγείας των Η.Π.Α (National Institutes of Health), καθώς και από το Juvenile Diabetes Research Foundation. Ο Δρ. Γιαννουκάκης ηγείται και συμμετέχει και σε κλινικές έρευνες που στοχεύουν την θεραπεία της φλεγμωνής στο ζακχαροδιαβήτη του τυπου 1 και 2 (με την υποστήρηξη εταιρειών όπως π.χ. Astra Zeneca, ElectroCore, Dompe Farmaceutica).

Εκτώς της συμβολής του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και ιατρική έρευνα, ο Δρ. Γιαννουκάκης είναι ένας από τους πιο ονομαστούς και παγκωσμίως διακεκριμένους μύστες της Βυζαντινής Μουσικής. Έχων δασκάλους τους περίφημους Πρωτοψάλτες Κωνσταντίνο Λαγούρο (Άρχων Πρωτονοτάριο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και Άρχων Πρωτοψάλτη της Πατριαρχικής Αρχιεπισκοπής Καναδά), Γεώργιο Σύρκα και Μανώλη Χατζημάρκο, διαπρέπει επι 25ετία ως Πρωτοψάλτης και Χοράρχης του Βυζαντινού Χορού της Πατριαρχικής Ιεράς Μητρόπολης του Πιττσμπούργκου. Το 1998 χειροθετείται ως Πρωτοψάλτης της (τότε) Επισκοπής Πιττσμπούργκου υπο τον κυρό Μάξιμο (Αγιοργούσση) η οποία αργότερα εξελίχτηκε σε Πατριαρχική Μητρόπολη. Ο ίδιος και η ιεροψαλτική του σταδιοδρομία έχουν παρουσιαστεί ως επίσημο λείμμα στην Μεγάλη Ορθόδοξη και Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια (Στρατηγικές Εκδώσεις Ιω. Φλώρος) καθώς και σε διάφορα, κατά καιρούς, Μουσικά και Μουσικολογικά Λεξικά (π.χ. Τολίκα, Καλογεροπούλου, Οικονόμου). Ο Δρ. Γιαννουκάκης είναι ιδρυτής του Αμερικανικού Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικής και Υμνολογίας, πρόγραμμα υπο την αιγίδα του Προγράμματος Ρωσσικών και Ανατολικοευρωπαϊκών Μελετών του Πανεπιστημίου του Πίττσμπουργκ καθώς και του Μ.Κ.Ο Αμερικανοελληνικού Ίδρυματος Δυτικής Πεννσυλβάνιας, Η.Π.Α.